XXIII NIEDZIELA ROKU
8.00 O nawrócenie syna i rozwiązanie wszelkich problemów.
10.30 za parafian / chrzest Mikołaj Łukasz Szydłowski
12.00 + Eugeniusz Michalak
18.00 + Stanisław w 4 rocz. oraz Leokadia i Wacław Myka
9.00 NAWROCKO + Krystyna, Rafał, Dariusz Buziak
9.00 WIERZBÓWEK + Zofia Makowska greg. 10
10.15 DALSZE + Zofia, Stefan, Elżbieta, Andrzej
PONIEDZIAŁEK - 11.09.
7.00 + Zofia Makowska greg 11
7.00. + Irena Anna Dera w 30 dzień po pogrzebie
18.00 +Józef Denisiewicz w 19 rocz; ++zmarłych rodziców Bronisława i Kacper Porazińscy
WTOREK - 12.09.
7.00. + Zofia Makowska greg. 12
7.00. o przymnożenia wiary dla narodu Polskiego
18.00 + Kazimierz Hryniewicki w 30 dzień po pogrzebie
ŚRODA- 13.09.
7.00. + Zofia Makowska greg. 13
7.00 o zdrowie i potrzebne łaski dla Cecylii i Krystyny
18.00 + Antonina, Antoni i Janina SEBASTIAN
CZWARTEK - 14.09. ŚWIĘTO PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO – ODPUST PARAFIALNY
7.00. + Zofia Makowska greg. 14
18.00 w dniu odpustu za parafian o Boże błogosła-wieństwo i przymnożenie wiary
18.00 O Boże bł. i opiekę Matki Bożej w życiu osobistym i zawodowym dla Romualda
PIĄTEK - 15.09. – MATKI BOŻEJ BOLESNEJ - wspomn. bł. Michała Sopoćki
7.00. + Zofia Makowska greg. 15
17.00 NAWROCKO – zawierzenie Maryi Nikodema w drugą rocz. jego urodzin oraz o pogłębienie wiary dla wnuków Bartosza i Natana
18.00 dziękczynno-błagalna za wstawiennictwem
SOBOTA - 16.09.
7.00 + Zofia Makowska greg. 16
11.00 o Boże błog. i szybki powrót do zdrowia dla ks. Mirosława Oliwiaka, proboszcza z Grzędzic
11.00 DALSZE – chrzest
18.00 MSZA ŚW. NIEDZIELNA + Stanisław Borcuch int. od Żywego Różańca
XXIV NIEDZIELA ROKU – 17.09.
8.00 za nawrócenie Kuby i opiekę Maryi oraz w podziękowaniu za otrzymane łaski
10.30 za parafian
12.00 + Danuta Zborowska w 48 rocz. + Ryszard i z rodz. Marcinkowskich
15.00 w int. czcicieli Miłosierdzia Bożego i o Miłosierdzie Boże dla świata
18.00 + Walery w 22 rocz. + Alfreda Wasilewscy, +Stanisława, + Jan Zagórscy
9.00 NAWROCKO + Jan Fus
9.00 WIERZBÓWEK + Zofia Makowska greg. 17
10.15 DALSZE ++ za zmarłych z rodzin: Gulczyńskich, Jóźwiak i Michałowskich
Msze św. gregoriańskie:
Wywodzą swoją nazwę od imienia papieża Grzegorza Wielkiego (540-604; papież od 590). Są związane z wydarzeniem, które miało miejsce z jego inspiracji. Grzegorz przed swoim wyborem na papieża był przełożonym założonego przez siebie w 575 roku klasztoru na wzgórzu Celio w Rzymie. W IV Księdze Dialogów Grzegorz stwierdza, że ofiara Mszy św. pomaga osobom potrzebującym oczyszczenia po śmierci (por. Patrologia Latina, 77, 416) i jako przykład podaje doświadczenie z życia swojego klasztoru. Po śmierci jednego z mnichów imieniem Justus, w jego celi znaleziono trzy złote monety, których posiadanie sprzeciwiało się regule życia zakonnego, przewidującej wspólne korzystanie z dóbr materialnych. Grzegorz, aby pomóc zmarłemu oczyścić się po śmierci z powyższego grzechu, polecił odprawienie za niego trzydziestu Mszy św. – każdego dnia jednej. Po trzydziestu dniach zmarły Justus ukazał się w nocy jednemu z braci, Kopiozjuszowi, mówiąc, że został uwolniony od wszelkiej kary. Kopiozjusz nic nie wiedział o odprawianych Mszach św. i gdy później ujawnił treść swojego widzenia, pozostali współbracia doszli do wniosku, że nastąpiło ono w trzydziestym dniu, kiedy odprawiano Msze św. za Justusa. Uznano to za znak, że Msze św. odniosły oczekiwany skutek.
Pod wpływem autorytetu Grzegorza – także jako biskupa Rzymu – zwyczaj odprawiania trzydziestu Mszy św. za osobę zmarłą zyskiwał swoje miejsce w praktyce religijnej Wiecznego Miasta. W Europie rozprzestrzeniał się stopniowo, począwszy od VIII wieku, najpierw w klasztorach, potem także w innych kościołach.
Jeżeli chodzi o znaczenie Mszy gregoriańskich nie istnieje żadna oficjalna doktryna Kościoła związana z nimi. Powinny one być traktowane jako Msze św. za zmarłych. Zwyczaj ofiarowania Mszy św. za zmarłych jest tradycją przedgregoriańską, która została potwierdzona oficjalnie przez Sobór Trydencki jako najbardziej skuteczny sposób modlitwy za osoby, które potrzebują oczyszczenia po śmierci. Kościół jest przekonany o nieskończonej wartości Mszy św., wypływającej z zasług Chrystusa. Znaczenie to dotyczy nie tylko samych uczestników Mszy św., ale także osób lub spraw, w intencji których jest ona odprawiana przez kapłana. Zwyczaj odprawiania Mszy gregoriańskich znalazł swoje potwierdzenie przez Stolicę Apostolską dopiero w XIX wieku (istniały wątpliwości zgłaszane przez niektórych teologów zwłaszcza w XVI i XVII w.) i to wyłącznie jako pobożna praktyka wiernych, oparta na ich przeświadczeniu, które nie jest sprzeczne z nauką Kościoła. W wypadku Mszy gregoriańskich mamy więc do czynienia tylko z przekonaniem wiernych, które wskazywało zawsze na szczególną skuteczność powyższych Mszy św. Podobnie jak pozostałe intencje mszalne ofiarowane za osoby zmarłe, są one prośbą o uwolnienie zmarłego od konsekwencji grzechu. Sama liczba trzydzieści nie może być nigdy łączona z gwarancją wybawienia od pokuty po śmierci. Człowiek, zgodnie ze swoją naturą, poszukuje pewności dotyczącej losu zmarłych. Msze gregoriańskie nie mogą być jednak podstawą takiej gwarancji. Człowiek może zawsze prosić, ale tym, który wysłuchuje próśb jest Bóg. Ostateczną wartość podobnych Mszy św. zna tylko On.
Istnieją także szczegółowe regulacje kościelne dotyczące Mszy gregoriańskich. Określają one liczbę Mszy św. na trzydzieści odprawianych w trybie ciągłym. Wyjątkami od tej reguły mogą być nieprzewidziane przeszkody, takie jak np. choroba kapłana lub celebracja (pogrzeb, ślub), której odprawienie jest danego dnia konieczne. W takich wypadkach cykl Mszy gregoriańskich zachowuje wartość, jaką Kościół z nimi łączy. W wypadku podobnych przeszkód cały cykl przesuwa się o ilość dni, których brakuje do pełnej liczby trzydziestu (por. Deklaracja Kongregacji Soboru z 24.02.1967). Ponadto określa się jednoznacznie, że Msze gregoriańskie mogą być odprawiane za jednego tylko zmarłego, nigdy zaś zbiorowo za kilku zmarłych. Wskazuje się także, że nie jest konieczne, aby podobne Msze św. były odprawiane zawsze przez tego samego kapłana lub przy tym samym ołtarzu (kościele). Ważna jest ciągłość dni; same natomiast Msze św. mogą być sprawowane przez wielu księży i w wielu miejscach. I jeszcze jedno: dwie Msze gregoriańskie tego samego cyklu nie mogą zostać odprawione jednego dnia; muszą to być dni po sobie następujące.